کاربر محترم، لطفاً قبل از ارسال مقاله موارد زیر را مطالعه کنید.
دوفصلنامۀ تاریخ ادبیات دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی، نشریّهای علمیپژوهشی در حوزۀ مطالعات و تحقیقات ادبی زبان فارسی است. این نشریّه مقالاتی در این زمینهها منتشر میکند:
تحقیقات در زمینۀ تاریخ ادبیات، سبکشناسی، تصحیح متون، ادبیات کهن و سایر موارد مرتبط با زبان و ادبیات فارسی. با توجه به تخصصی بودن مجله، مقالات مرتبط با تاریخ ادبیات و سبکشناسی و تصحیح متون در اولویت بررسی قرار میگیرند.
ـ سِمَت نویسنده یا نویسندگانی که عضو هیئت علمی هستند (اعمّ از استادیار، دانشیار یا استاد)، و نیز گروه درسی و دانشگاه محلّ تدریسِ آنان باید مشخّص شود؛ وگرنه از عنوان «دانشجو» یا «دانشآموخته» با ذکرِ رشته و دانشگاه محلّ تحصیل استفاده شود.
یادآوری: ترتیب ذکر نام نویسندگان و درج عنوان «نویسندۀ مسئول» در گواهیِ پذیرش براساسِ اطّلاعاتی است که نویسندۀ مسئول در سامانه در زمان ارسال مقاله وارد کرده است. بنابراین، ضروری است ترتیب نام نویسندگان و انتخاب «نویسندۀ مسئول»، قبل از ارسال مقاله، به اجماعِ نظر نویسندگان مقاله رسیده باشد. بههیچوجه، تغییر سِمَت و ترتیب ذکر نام نویسندگان بعد از صدور گواهیِ پذیرش امکانپذیر نیست.
بهمنظورِ تسریع در آمادهسازی و ویرایش مقالات، توجّه به نکات ذیل اکیداً توصیه میشود:
● رعایت رسمالخطّ مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی براساسِ دستور خطّ فارسی و مطابقت املاییِ واژهها با فرهنگ املاییِ خطّ فارسی، تألیف علیاشرف صادقی و زهرا زندی مقدّم (برای مثال در کلمات مختوم به «ه» غیرملفوظ در حالت اضافی حتماً از صورت «ۀ» استفاده شود).
- زیربخشهای هر مقاله نباید از سه لایه تجاوز کند (مثال: ۳-۱-۴ که بیانگر زیربخشی از بخش سوم مقاله است)، یعنی شمارۀ عنوان، حدّاکثر نشاندهندۀ سه بخش باشد نه بیشتر. برای مثال، زیربخشِ ۳-۱-۴-ز، که به چهار بخش اشاره دارد، پذیرفته نیست.
در مواردیکه در متن، از نویسندۀ اثری غیرفارسی مطلبی نقل میشود، ارجاع درون متنی به این صورت است:
هانسون[1] (1997) ← پرانتز با فونت فارسی نوشته شود. / قلم آنچه داخل پرانتز میآید: ۱۰ تایمز نیو رومن
[1]. Hanson, H. M.
در مواردیکه در انتهای مطلبی قصد ارجاع به منبعی غیرفارسی داریم ارجاع درونمتنی آن به این صورت است:
(Hanson, 1967) ← پرانتز با فونت فارسی نوشته شود. / قلم آنچه داخل پرانتز میآید: ۱۰ تایمز نیو رومن
کتاب: نام خانوادگیِ نویسنده، نام نویسنده (سال) نام کتاب بهصورتِ ایتالیک و کج، جلد با قید حرف ج، محل نشر: نام ناشر. مثال:
زرّینکوب، عبدالحسین (۱۳۷۲) پلّهپلّه تا ملاقات خدا (دربارۀ زندگی، اندیشه و سلوک مولانا جلالالدّین رومی)، تهران: علمی.
دهخدا، علیاکبر (۱۳۶۱) امثال و حکم، ج ۳، تهران: امیرکبیر.
- نیازی به ذکر نوبت چاپ نیست.
- در ذکر نام مؤلّفان قدیمی، نام مشهور آنان و آنچه روی جلد کتاب یا صفحۀ عنوان آمده، معیار است.
- اگر نویسنده نامعلوم باشد، عنوان کتاب در آغاز قرار میگیرد و ایتالیک میشود.
- اگر مؤلّفی دو یا چند اثر داشته باشد، در تنظیم فهرست آثارِ او، ضمن رعایت ترتیب الفباییِ نام کتابها، با درج الف، ب و... در کنار سال، از یکدیگر تفکیک میشوند:
امینپور، قیصر (۱۳۷۲الف)، آینههای ناگهان، تهران: افق.
امینپور، قیصر (۱۳۷۲ب)، دستورزبان عشق، تهران: مروارید.
- از سیاه (بولد) کردن یا قراردادنِ نام عنوان کتابها در گیومه پرهیز شود؛ اما عنوان مقالات و پایاننامههای ارشد و رسالههای دکتری درون گیومه قرار میگیرد.
- در هنگام ذکر نام ناشر، کلمۀ «ناشر» یا «انتشارات» ذکر نمیشود؛ مگر در باب ناشرانی که کلمات مزبور جزو نام آنهاست، مانند «نشر مرکز» یا «نشر نی».
- در صورت نامعلومبودن ناشر و محلّ و تاریخ نشر، بهترتیب از «بینا»، «بیجا» و «بیتا» استفاده میشود.
اثر ترجمه شده: نام خانوادگیِ نویسنده، نام کوچک نویسنده (سال) نام کتاب بهصورتِ مایل، ذکر عبارت «ترجمۀ»، نام و نام خانوادگی مترجم، محلّ انتشار: نام ناشر. مثال:
برلین، آیزایا (۱۳۸۷) ریشههای رومانتیسم، ترجمۀ عبداللّه کوثری، تهران: ماهی.
مقاله: نام خانوادگیِ نویسنده، نام کوچک نویسنده (سال) نام مقاله درون گیومه، نام نشریّه بهصورتِ مایل، دورۀ نشریّه، شمارۀ پیاپی (با نشانۀ اختصاریِ «ش»)، شمارۀ صفحۀ آغاز تا پایان مقاله (با نشانۀ اختصاریِ «ص»)، مثال:
فتوحی، محمود (۱۳۹۲) «تعامل مولانا جلالالدّین بلخی با نهادهای سیاسی قدرت در قونیّه»، زبان و ادبیّات فارسی، س ۲۱، ش ۷۴، ص ۴۹تا۶۸.
- اگر تعداد نویسندگان مقاله دو نفر باشد، ابتدا نام خانوادگی مؤلّفِ اوّل و سپس ویرگول و نام مؤلّفِ اوّل میآید و دربابِ نویسندۀ دوم ابتدا نام و سپس نام خانوادگی مؤلّف ذکر میشود؛ مثال: کریمی، احمد و علی محمّدی ...
- اگر تعداد نویسندگان مقاله بیش از دو نفر باشد، در متن مقاله ذکر نام نویسندۀ اوّل کافی است و پس از آن، عبارتِ «و همکاران» میآید، اما در فهرست منابع نام نویسندگان (به این ترتیب که نام خانوادگی، نام، .... و نام، نام خانوادگی) ذکر میشود.
پایاننامه/ رساله: نام خانوادگیِ دانشجو، نام کوچک دانشجو (سال) عنوان پایاننامۀ ارشد و دکتری درون گیومه، نام و نام خانوادگیِ استاد راهنما و ذکر عبارت «بهراهنماییِ» قبل از آن، مقطع و رشتۀ تحصیلی، نام دانشگاه. مثال:
امینپور، قیصر (۱۳۷۶) «سنّت و نوآوری در شعر معاصر»، بهراهنماییِ محمّدرضا شفیعی کدکنی، رسالۀ دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران.
نسخ خطّی و اسناد: نام مشهور مؤلّف (سال کتابت نسخه) عنوان کتاب یا رسالۀ خطّی یا نسخۀ عکسی (با حروف مایل)، ذکر عبارت «نسخۀ خطی»، محلّ نگهداری، شمارۀ نسخه. مثال:
صبا، فتحعلی خان (بیتا) خداوندنامه، نسخۀ خطی، کتابخانۀ مجلس، ۳۶۷.
- در ارجاع به اسناد تاریخی، این موارد ذکر میشود: عنوان سند، نام بایگانی، شمارۀ طبقهبندی و دسترسی.
- در ارجاع به میکروفیلمها، افزون بر مشخّصات کتاب، ذکر محلّ نگهداری و شمارۀ میکروفیلم نیز لازم است.
- چنانچه نام نویسندۀ نسخۀ خطّی نامشخّص باشد، عنوان سند در آغاز قرار میگیرد و ایتالیک میشود.
دانشنامهها و مجموعهمقالات: نام خانوادگیِ مؤلّف، نام کوچک مؤلّف (سال)، عنوان مدخل یا مقاله (درون گیومه)، عنوان دانشنامه یا مجموعهمقالات (با حروف کج/ مایل)، نام سرپرست یا گردآورنده یا سرویراستار، محلّ نشر: ناشر، شمارۀ جلد، شمارۀ صفحات آغاز تا پایان مدخل یا مقاله. مثال:
اسدپور، رضا (۱۳۹۳) «عرفان اسلامی و صلح جهانی بر اساس اندیشههای ابنعربی»، فلسفه و صلح جهانی؛ مجموعۀ مقالات منتخب هجدهمین همایش حکیم ملاصدرا ، تهران: موسسه بنیاد حکمت اسلامی صدرا، ص ۳۷۳تا۳۹۶.
وبگاههای اینترنتی: نام خانوادگیِ مؤلّف، نام کوچک مؤلّف (سال) عنوان مقاله یا نوشته (داخل گیومه)، نام وبگاه (ایتالیک)، نشانی الکترونیکیِ آن. مثال:
شکراللهی، رضا (۱۴۰۰) «فرهنگ گزیدۀ شاهنامه»، خوابگرد، http://khabgard.com/8677
منبع لاتین (کتاب): نام خانوادگی نویسنده، حرف اول نام نویسنده (سال انتشار)، عنوان کتاب بهصورت ایتالیک، محل نشر: ناشر
Arberry, Arthur (1942), British Contributions to Persian Studies, London: Longman’s Green.
منبع لاتین (مقاله): نام خانوادگی نویسنده، حرف اول نام نویسنده (سال انتشار)، عنوان مقاله داخل گیومه انگلیسی، نام نشریّه بهصورتِ ایتالیک، دورۀ نشریّه، شمارۀ پیاپی، شمارۀ صفحۀ آغاز تا پایان مقاله، مثال:
Simonsen, B., Myers, D., Everett, S., Sugail, G., Spencer, R., & LaBreck, C. (۲۰۱۲) "Explicitly teaching social skills schoolwide: Using a matrix to guide instruction", Journal of Intervention in School and Clinic, 47 (5), 259-266.
۱- ترجمه انگلیسی تمام منابع فارسی
ترجمه انگلیسی منابع فارسی، طبق فرمت استاندارد منابع لاتین، در انتهای منابع آورده شود و در انتها [In Persian] افزوده شود. برای مثال:
طبیبزاده، امید (۱۳۸۲)، تحلیل وزن شعر عامیانه فارسی، تهران: نیلوفر.
Tabibzadeh, Omid. (2003). Analyzing Rhythm of Persian Folk Poems. Tehran: Niloufar. [In Persian]
لطفا عنوان و نشانی کتابها و مقالات را خودتان ترجمه نکنید. معمولا کتابهای عنوان انگلیسی خود را در انتها یا در شناسنامه درج میکنند. کلیه مقالات علمیپژوهشی فارسی نیز در سایت مجلهای که منتشر شدهاند، اطلاعات کامل انگلیسی دارند.
۲- افزودن چکیده تفصیلی انگلیسی
تعداد کلمات چکیدۀ مبسوط انگلیسی بین 700 تا 1200 است. لازم است چکیدۀ مبسوط شامل بخشهای مقدمه، پیشینه پژوهش، روش پژوهش، تحلیل و نتیجهگیری باشد. میتوانید راهنمای نگارش چکیدۀ مبسوط را از اینجا بارگیری کنید. (لطفا فایل نسخه فارسی چکیده تفصیلی را هم بارگذاری کنید تا در صورت نیاز توسط ویراستار انگلیسی تطبیق داده شود).
در صورت تایید مقاله توسط کارگروه ارزیابی اولیه (دبیران تخصصی)، برای ارسال مقاله به داور مبلغ ۱۰۰ هزار تومان هزینهی داوری از نویسنده دریافت میشود و در صورت پذیرش نهایی مقاله توسط داور، نشریهی تاریخ ادبیات مبلغ ۳۰۰ هزار تومان برای انتشار مقاله دریافت خواهد کرد.