دوفصل نامه
نوع مقاله : مروری
چکیده
تقی الدّین کاشانی(943-1022/1024ق)، ملقّب به میرتذکره نویسندۀ صاحب نظر و پرکار عهد صفوی و مؤلّف تذکرۀ نامی خلاصـةالاشعار و زبدةالافکار(975-1016ق) است. وی برخلاف دیگر تذکره نویسان، در آثارش شرحی مستقل از احوال خود بیان نکرده و جز گویه هایی پراکنده، اطّلاع چندانی از وضعیّت و احوال خود در خلاصةالاشعار و دیگر آثار به جای مانده اش به دست نداده است؛ از این رو نامه های بازیافتۀ این نویسندۀ سخت کوش و مهجور عهد صفوی که به برخی دوستان، سلاطین و صاحبان مناصب نوشته است زوایای تاریکی از زندگی او را روشن می کند که بیان شرح احوال تقی کاشی و تبیین ویژگی های نثر دورۀ صفوی به خصوص در حوزۀ نامه نگاری، اهمیّت ویژه ای دارد؛ از این رو در این پژوهش ضمن تصحیح این نامه ها، به بررسی ویژگی ها و مطالب آنها می پردازیم.
کلیدواژه‌ها
)