منابع
الف – کتابها
۱. اکبر آبادی، ولی محمد (۱۳۸۳) شرح مثنوی مولوی موسوم به مخزن الاسرار، ۷ جلد به اهتمام نجیب مایل هروی، تهران: نشر قطره.
۲. انقروی، رسوخ الدین اسماعیل (۱۳۸۰) شرح کبیر انقروی بر مثنوی معنوی مولوی، ۱۵ جلد، ترجمه عصمت ستار زاده، تهران: برگ زرین.
۳. اوحدی مراغی، رکن الدین بن حسین (۱۳۷۵) دیوان اوحدی اصفهانی معروف به مراغی، با تصحیح و مقابله و مقدّمه سعید نفیسی، تهران: امیر کبیر.
۴. بدرچاچی، بدرالدین محمد (۱۳۸۷) دیوان بدرچایی، تحقیق و تصحیح محمّد علی گیتی فروز، تهران: کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی.
۵. بهار، محمد تقی ملک الشعراء (۱۳۴۴) دیوان ملک الشعراء بهار، ۲ ج، تهران: امیرکبیر.
۶. پادشاه، محمد (۱۳۶۳) آنندراج فرهنگ جامع فارسی، زیر نظر محمد دبیر سیاقی، ۷ جلد، تهران: خیام. ۷-تفتازانی، سعدالدین (۱۴۲۴ ق) المطول، قم: مکتبه الداوری.
۸. ثعلبی، احمد (بی تا) عرانس المجالس معروف به قصص الانبیاء، بیروت: مکتبه الثقافه.
۹. حموی، ابن حجه تقی الدین ابوبکر (۱۴۲۱ ق) خزانه الادب و غایه الادب.
۱۰. خاقانی، افضل الدین بدیل بن علی (۱۳۸۷) دیوان خاقانی، ویراسته میر جلال الدین کزاری، ۲ ج، تهران، مرکز.
۱۱.دائی جواد، محمد رضا (۱۳۳۵) زیبائیهای سخن یا علم بدیع، اصفهان: بینا.
۱۲. رازی، شیخ ابوالفتح (۱۳۷۸) روض الجنان و روح الجنان فی تفسیر القران، ۲۰ جلد در ده مجلد، به کوشش و تصحیح محمد جعفر یا حقی و محمد مهدی ناصح، مشهد: بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی.
۱۳. رازی، امام فخر الدین محمد بن عمر (۱۴۲۱ ق)،التفسیر الکبیر او مفاتیح الغیب،۳۲جلد در ۱۶ مجلد،بیروت:دارالکتب العلمیه.
۱۴. رازی، شمس قیس (۱۳۶۰) المعجم فی معائیر اشعار العجم، تصحیح محمد بن عبدالوهاب قزوینی و تصحیح مجدد محمد تقی مدرس رضوی، تهران: زوار.
۱۵. رامپوری، غیاث الدین محمد بن جلال الدین (۱۳۶۳) غیاث اللغات، به کوشش منصور ثروت، تهران: امیر کبیر.
۱۶. زوزنی، ابو عبدالله حسین بن محمد (۱۳۷۴) کتاب المصادر، به اهتمام تقی بینش، تهران: نشر البرز.
۱۷. سوزنی سمرقندی، شمس الدین محمد (۱۳۳۸) دیوان حکیم سوزنی سمرقندی، تصحیح ناصر الدین شاه حسینی، تهران: امیرکبیر.
۱۸-علوی الیمنی، یحیی بن حمزه (۱۳۳۲ هـ) الطراز المتضمن لاسرار البلاغه و علوم حقائق الاعجاز، ۳ ج، مصر، دارالکتب الخدیویه.
۱۹-مکاریک، ایرناریما (۱۳۹۰) دانشنامه نظریه های ادبی معاصر، ترجمه مهران مهاجر و محمد نبوی، تهران: آگه.
۲۰-مولوی، جلال الدین محمد (۱۳۷۹) مثنوی معنوی از روی نسخه ۶۷۷ هـ . ق، به کوشش توفیق هـ . سبحانی، تهران، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
۲۱-میبدی، ابوالفضل رشید الدین (۱۳۷۱) کشف الاسرار و عده الابرار، به سعی و اهتمام علی اصغر حکمت، ۱۰ جلد، تهران: امیرکبیر.
۲۲-محتشم کاشانی، کمال الدین (۱۳۹۱) کلیات محتشم کاشانی، تصحیح فیض کاشانی، ۲ ج، تهران،:سوره مهر.
۲۳-مینورسکی، ولادیمیر (۱۳۴۸) شرح قصیده ترسائیه، ترجمه عبدالحسین زرین کوب، تبریز: سروش. ۲۴:همائی، جلال الدین (۱۳۶۸) فنون بلاغت و صناعات ادبی، تهران: نشر هما.
۱- Abrams , M . H. ; G. G. Harpham (۲۰۰۹) A glossary of literary terms , ninth edition (افست ایران).
۲- Foster, Paul (۲۰۰۹) The apocryphal gospels, First Publish, Oxford University Press
۳- Pearsall, Judy (۲۰۰۱) Concise Oxford Dictionary , Oxford University
Press.
ب-مقالات
۱-پورجوادی، نصرالله (۱۳۶۴) « کشفی که تاریخ مسیحیت را دگرگون کرد»، نشر دانش، سال پنجم، شماره چهارم، ۳۲- ۳۷ .
۲-سلیمانی، عبدالرحیم (۱۳۸۶ / الف) «اناجیل غیر رسمی»، هفت آسمان، ش ۳۴، صص ۲۰۹ – ۲۳۶.
۳-سلیمانی،عبدالرحیم (۱۳۸۶ / ب) «تولد و کودکی عیسی در دو انجیل غیر رسمی»، هفت آسمان، ش ۳۵، صص ۱۳۵ -۱۶۱.
)