این مقاله به معرّفی منابع موجود در زمینة تاریخ ادبیّات ایران پیش از اسلام می‌پردازد. این منابع را دست‌کم می‌توان به دو بخش اصلی تقسیم کرد. نخست نوشته‌ها و مقالاتی که در لابلای کتابهای تاریخ ادبیّات و حتّی تاریخ ایران گنجانده شده اند؛ ارائة این شیوة بیان مطالب، بیشتر از سوی خاورشناسان و ایران‌شناسان غربی صورت گرفته است و بدین سبب دارای ارزش و اعتبار قابل توجّهی است. دوم، منابع مستقلّی که اغلب در قالبِ کتاب، نوشته شده‌اند و گاهی تخصّصی هستند. در کنار این دوگونه نوشته، می‌توان بخشی از تاریخ زبانها و معّرفیها و مقدّمه‌ها و مقاله‌های مندرج در قاموسهای لغات و فرهنگهای فارسی و غیره را نیز طبقه‌بندی کرد.
)