A Historical Review of Developments of Persian Language and Literature in the Balkan Peninsula

Document Type : علمی - پژوهشی

Author

Faculty Member of Payam Noor University, Qazvin Branch

Abstract

The Balkan semi island is located in the eastern south of Europe. This area is included the ex-Yogoslavia countries (Serbia, Croatia, Bosnia&Herzegovina, Slovenia, Macedonia, Montenegro, kosovo), Greek, Albania, Bulgaria, Romania, and European part of Turkey. Despite of no direct connection between Iranian and people of this erea, a large part of Balkan Semi Island (especially Bosnia and Albania and Thrace) was inspired by Iranian literature and calture for many centuries. So we can say Balkan has been the western border of Persian language and lite influences on literature and language of thet region has also been studied.   rature in near past, while the eastern border was in India and Pamirs also the capital was in Iran. In this study for better recognition of this subject, we have tried to search about history of literary and lingually relation among Iran and Balkan since pre ottoman empire until now. Furthermore the acceptance reasons of how Persian literature reaches into the Balkan have been shown. Then its 

Keywords


  1. آزادی، هادی ( 1382). زبان و ادبیات فارسی در گذر تاریخ بلغارستان و کشورهای بالکان، چاپ اول، صوفیه: وابستگی فرهنگی ج.ا.ا
  2. ریاحی محمد امین (1369). زبان و ادبیات فارسی در قلمرو عثمانی، چاپ اول، تهران: پاژنگ
  3. صفار مقدم، احمد. (1372)، زبان و ادبیات فارسی در بوسنی و هرزگوین، چاپ اول، تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی
  4. مقدس، احسان. (1373) نگرشی بر تاریخ و ادبیات بوسنی و هرزگوین ، چاپ اول، تهران: حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی 5. Asčerić-Todd, Iness. (2015) Dervishes and Islam in Bosnia, Boston: Brill
  5. بوگدانویچ، دیان. ( 1345)، «آئین بگومیل: بازمانده کیش مانی در بالکان»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، آذر، (شماره )54: 158-174.
  6. بوگدانویچ، دیان. (1343)، «نویسندگان و شعرای فارسی گوی یوگوسلاوی»، وحید، شهریور (شماره9):26-33.
  7. پشتدار، علی محمد. (1383) «محمد نعیم فراشری شاعر پارسی گوی و متعهد آلبانیایی»، نامه پارسی، بهار (شماره1): 127-146.
  8. درکیچ، منیر. (1385)، «اهمیت مثنوی معنوی برای مردم بوسنی و هرز گوین»، سخن عشق، پاییز و زمستان (شماره 31): 35-40.
  9. ریاحی، محمد امین. (1350)، «نفوذ زبان و ادبیات فارسی در قلمرو عثمانی»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، (شماره 75): 78-103.
  10. طاهری، مهدی و هاشمی نسب، سعید. (1389)، «صوفیان و طریقت‌ها در منطقة بالکان»، پژوهش‌های منطقه‌ای، تابستان ( شماره 4): 41-80.
  11. فتوحی، محمود.( 1385)، « تأثیر زبان فارسی در زبان صرب و کروآتی» ، نامه فرهنگستان، زمستان(شماره 32): 88-106.
  12. فتوحی، محمود. (1382)، «زبان فارسی و ایران شناسی در بلگراد، کتاب ماه ادبیات و فلسفه» ،مرداد ( شماره 7): 142-145.
  13. گلشنی، عبدالکریم. (1352)، «نعیم فراشری شاعر پارسی گوی آلبانی» ، خرد و کوشش،بهار وتابستان ( شماره11-12): 50-57.
  14. لاتیچ، جمال.( 1377) «زبان و ادبیات فارسی در بوسنی و هرتسه گوین»، نامه پارسی، تابستان(شماره9): 28-31.
  15. مدرسی، فاطمه. ( 1384). « زبان و ادب پارسی در آسیای صغیر»، نامه فرهنگستان، بهار (شماره 25): 70-84.
  16. موکر، موبینا. ( 1385)، « تدریس و تفسیر مثنوی در بوسنی و هرزگوین»، سخن عشق، پاییز و زمستان(شماره 31 ): 41-46.
  17. نصر اصفهانی، محمود. (1377)، « تأثیر فرهنگ ایران در یوگوسلاوی سابق»، نامه پارسی، تابستان(شماره9): 5-27