افتخارنامه منظومه ای دینی است در شرح دلاوریهای حضرت علی(ع) که در سال 1304ه.ق سروده شده است. سرایندۀ منظومه، میرزا مصطفی صهبای آشتیانی از علمای عصر ناصری است. افتخارنامه در سال 1310ه.ق در دو جلد چاپ شده است. از ویژگیهای منظومه این است که با رعایت ایجاز به طور کامل به زندگی حضرت علی(ع) پرداخته است. صهبا فقط به شرح جنگهایی پرداخته که حضرت علی(ع) در آنها حضور داشته اند چه در زمان حضرت پیامبر(ص) چه بعد از ایشان. وی با منظومههای دینی قبل از خود نیز آشنا بوده و بعضی مطالبش را از این منظومهها بویژه حملۀ حیدری راجی اخذ کرده است. از یافتههای پژوهش این است که منظومههای دینی در دوران قاجار رشد بسیار چشمگیری داشتهاند. این منظومه برجستگیهایی دارد. از آن جمله، سره گرایی، که لحن حماسی منظومه را قوت بخشیده است. استفادۀ طبیعی و بجا از آرایه-های ادبی و پایبندی به مأخذ اصلی(ناسخالتواریخ) از دیگر ویژگیهای منظومه است. صهبا همچنین در پایان داستانها به روش فردوسی نگاهی پندآمیز و حکمتآموز دارد. اغراقهای منظومه درجهت بالابردن بار حماسی آن است. در ابیات این منظومه ایجاز، استعاره، تشبیه و اغراق حماسی وجود دارد که آن را به منظومههای حماسی نزدیک ساخته است.
اصیل، حجتالله (1376). «سرهنویسی» مندرج در دانشنامۀ ادب فارسی، به سرپرستی حسن انوشه، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ج 2، صص 815-817.
جلالیپندری، یداللّه (1389). «حملۀ حیدری»، مندرج در دانشنامۀ جهان اسلام، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران: بنیاد دایرةالمعارف، ج 14، صص 213-209.
داوری اردکانی، نگار (1386). «نگاهی زبانشناختی به پدیدۀ سرهگرایی»، مندرج در مجموعه مقالات هفتمین همایش زبانشناسی ایران، صص 737-756.
شفیعی، محمود (1349). «ارزش ادبی و اهمیّت شاهنامه از نظر دستور زبان فارسی»، مندرج در مجموعه مقالات سخنرانی و بحث دربارۀ شاهنامۀ فردوسی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران، ج 2، صص 127- 142.
شفیعی کدکنی، محمدرضا «افتخارنامۀ حیدری»، مندرج در دایرةالمعارف فارسی، به سرپرستی غلامحسین مصاحب، تهران: انتشارات فرانکلین، 1345، ج 1، صص 173-172.
شمشیرگرها، محبوبه (1390). «بررسی سبکشناسانۀ حماسههای دینی در ادب پارسی» مندرج در مجلۀ تاریخ ادبیات، ش 3/64، صص 133-160.
طایفی، شیرزاد (1389). «بررسی نمودهای مذهبی در شعر عهد قاجار»، مندرج در مجله ادیان و عرفان، ش 2، سال 43، پاییز و زمستان 1389، صص 99-115.
عطرفی، علیاکبر و منیژه افرازنده (1390). «سرهگرایی در تاریخ ادب فارسی»، مندرج در مجلۀ تاریخ ادبیات، ش 3/64، صص 162- 188.
نیکخو، عاطفه و یداللّه جلالی پندری (1394). «بررسی ساختاری زبان حماسی در طومار جامع نقالان معروف به هفتلشکر»، مندرج در دو فصلنلمۀ فرهنگ و ادبیات عامه، سال 3 ش 5 بهار و تابستان 94 صص 132-101.
ج) پایان نامهها
زنگیآبادی، سعیده؛ معرفی و بررسی اجمالی منظومههای حماسی، تاریخی و دینی دورۀ صفوی، پایاننامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر محمود مدبری، دانشگاه شهید باهنرکرمان،1391.
غفاری، نازنین؛ معرفی و بررسی اجمالی منظومههای حماسی، تاریخی و دینی بعد از دورۀ صفوی، پایاننامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر محمود مدبری، دانشگاه شهید باهنرکرمان، 1391.
فلاحتی، گلبانگ؛ معرفی و بررسی اجمالی منظومههای حماسی تاریخی و دینی پیش از دورۀ صفوی، پایاننامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر محمود مدبری، دانشگاه شهید باهنرکرمان، 1391.
khodadadi, M., maleksabet, M., & jalali pandari, Y. (2019). جایگاه منظومه افتخارنامه در میان حماسه های دینی. Journal of History of Literature, 12(2), 95-119. doi: 10.48308/hlit.2019.98929
MLA
mahdi khodadadi; mahdi maleksabet; yadollah jalali pandari. "جایگاه منظومه افتخارنامه در میان حماسه های دینی", Journal of History of Literature, 12, 2, 2019, 95-119. doi: 10.48308/hlit.2019.98929
HARVARD
khodadadi, M., maleksabet, M., jalali pandari, Y. (2019). 'جایگاه منظومه افتخارنامه در میان حماسه های دینی', Journal of History of Literature, 12(2), pp. 95-119. doi: 10.48308/hlit.2019.98929
VANCOUVER
khodadadi, M., maleksabet, M., jalali pandari, Y. جایگاه منظومه افتخارنامه در میان حماسه های دینی. Journal of History of Literature, 2019; 12(2): 95-119. doi: 10.48308/hlit.2019.98929