تطبیق شخصیّت پردازی نمایشی در رمان های جن نامه و وسوسه

Document Type : علمی - پژوهشی

Authors

دانشگاه محقق اردبیلی

Abstract

رمان «وسوسه» به عنوان یکی از بهترین آثار گراتزیا دلدا، نویسندۀ ایتالیایی، و «جن نامه» یکی از آثار شاخص هوشنگ گلشیری، از مؤلفه های داستانی و نمایشی فراوانی برخوردارند. از میان این مؤلّفه ها، عنصر شخصیّت پردازی بارز و برجسته است. اشاره مستقیم به ویژگی های ظاهر، گفتار و رفتار و ابعاد گوناگون شخصیّت ها موجب شده شخصیّت ها برای مخاطب، باورپذیر و قابل تجسّم باشند. در این دو اثر، شخصیّت ها با نشان دادن اعمال و رفتار مختلف در کشمکش های داستانی، ارتباط با دیگر شخصیّت ها و کنش ها و موضع گیری ها در مسائل و موضوعات مختلف، خود را به مخاطب معرّفی می کنند و این دو نویسنده با این روش در اثر خود شخصیّت های نمایشی خلق می کنند. ما در این پژوهش با استفاده از شیوة توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، مؤلفه های شخصیّت پردازی نمایشی را در دو رمان «وسوسه» و «جن نامه» بررسی کرده و نشان داده ایم که چگونه دلدا و گلشیری توانسته اند با بهره گیری از شگردهای برجسته سازی نمایشی، ویژگی های شخصیّت های نمایشیِ متون دراماتیک را به اثر خود ببخشند.

Keywords

Journal of History of Literature
Volume 12, Issue 1
2019
Pages 207-229

Files

Share

How to cite

Statistics