شعر کلامی است مخیّل؛ یعنی آفرینش نگارههایی که برساختهی انگارههای شاعرانهاند، بوسیلهی واژگان بر گسترهی دو محور همنشینی و جانشینی زبان و دستبردن هنرور در سطح کلام و بیان پدیدار میشود. از قرن ششم، توأمان با تغییر در سیاق سخنسرایی و حضور اصطلاحات دانشهای گوناگون در صورخیال شعر، برخی شاعران، اساس تصویرآفرینی شعر خود را برعناصر علوم نهادند. انوری در زمرهی شاعرانی است که شالودهی تصویرهای شعرش را بر اصطلاحات دانشهای مختلف نهاده. این جستار که به شیوهی کتابخانهای نوشته شده، ضمن بررسی اصطلاحات سه دانش نجوم، موسیقی و طب در دیوان انوری میکوشد تا به این پرسشها پاسخ دهد: 1ـ بسامد اصطلاحات هر یک از دانشها به ترتیب کدام است؟ 2ـ میان اصطلاحات علمی و دیگر واژههای بیت در محور همنشینی و از لحاظ بلاغی چه ارتباطی وجود دارد؟ 3ـ انوری با چه شگردهایی، اصطلاحات مربوط به هریک از سه دانش مزبور را در تصویرهایش بازتابانده است؟ نتیجهی پژوهش نشان میدهد که بیشتر تصویرسازیهای انوری با بهرهگیری از عناصر علم هیئت بوده است و سپس اصطلاحات دانش موسیقی و در آخر اصطلاحات طبی. با تجزیهی تصویرهای دانشبنیانِ شعر انوری، ارتباط معناداری در محور همنشینی و شبکهی درهم تنیدهای از تلفیق واژهها و اصطلاحات سه دانش نجوم، موسیقی و طب با شگردهای بیانی و بدیعی مشاهده میشود.