در اواخر عهد ساسانیان و اوایل دوره اسلامی، تاریخ باستانی ایران از صورت شفاهی بیرون آمده و با نام خداینامه به کتابت در آورده شده است. این نوشتهها چون خشک و بیروح بود و خارج از طبع خواننده، کسانی مانند فردوسی آنها را به نظم کشیده و با اضافه کردن ظرایف و صنایع ادبی حال و هوایی دلنشین به آن نوشتهها بخشیدند. حماسه سرایان قرون پنجم و ششم هم شاهنامه فردوسی را اصل قرار داده، کاستیهای آن را با نوشتن حماسههای دیگر کامل کرده و هرکجا که به اختلافی در روایات برخورد کرده یا سخنی را لازم به توضیح میدیدند، به شرح و رفع موضوعات میپرداختند. در این مقاله به تحقیق در نوشتههای اسدی طوسی و ایرانشاهابیالخیر پرداخته شده است. این دو تن از کسانی هستند که در کتابهای خود با نام گرشاسبنامه و کوشنامه اختلاف روایتهای خود با شاهنامه فردوسی در مورد جمشید، برمایه، دیو سپید و مازندران را با اسلوبی بسیار دلنشین، بیان کرده و به شرح آن پرداختهاند.
شنکایی, عباس, دزفولیان, کاظم, دماوندی, مجتبی. (1395). بررسی برخی همپوشانیها و اختلافات بین شاهنامه، گرشاسب نامه و کوش نامه در مورد جمشید،فریدون، مازندران و . . .. تاریخ ادبیات, 7(2), 89-106.
MLA
عباس شنکایی; کاظم دزفولیان; مجتبی دماوندی. "بررسی برخی همپوشانیها و اختلافات بین شاهنامه، گرشاسب نامه و کوش نامه در مورد جمشید،فریدون، مازندران و . . .". تاریخ ادبیات, 7, 2, 1395, 89-106.
HARVARD
شنکایی, عباس, دزفولیان, کاظم, دماوندی, مجتبی. (1395). 'بررسی برخی همپوشانیها و اختلافات بین شاهنامه، گرشاسب نامه و کوش نامه در مورد جمشید،فریدون، مازندران و . . .', تاریخ ادبیات, 7(2), pp. 89-106.
VANCOUVER
شنکایی, عباس, دزفولیان, کاظم, دماوندی, مجتبی. بررسی برخی همپوشانیها و اختلافات بین شاهنامه، گرشاسب نامه و کوش نامه در مورد جمشید،فریدون، مازندران و . . .. تاریخ ادبیات, 1395; 7(2): 89-106.